sobota, 22 kwietnia 2017 ODMIANA RZECZOWNIKA "PIES" PRZEZ PRZYPADKI I LICZBY - kwietnia 22, 2017 Etykiety: części mowy, Odmiana przez liczby, Odmiana przez przypadki, Przykłady, Rzeczownik Brak komentarzy: Prześlij komentarz Nowszy post Starszy post Strona główna Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Unit 1 Człowiek Wiek Repetytorium Person 8 Klasa Połącz w pary. autor: Tamabart87. Klasa 8 Dorośli Angielski Repetytorium wydanie jednotomowe 8 klasa Pearson. odmiana rzeczowników przez przypadki Połącz w pary. autor: Lusinda1209. Klasa 5 Polski. Odmiana przez przypadki Ustaw w kolejności. autor: Meluapaniodpolskiego.

Odmiana przez przypadki słowa trofea. Odmiana przez przypadki słowa trofea. trofea. trofeom. trofea. trofeach. trofea. Przykłady użycia słowa: trofea. Pomiędzy portretami wisiały myśliwskie i wojenne,

Odmiana rodzajnika przez przypadki to ważny temat w nauce języka niemieckigo. Jak już wiesz z poprzedniej lekcji o rodzajnikach, mamy w języku niemieckim trzy rodzaje rzeczowników: męski, żeński i nijaki. Czyli tak jak w języku w języku niemieckimJak odmieniać przez przypadki rodzajnik określonyOdmiana rodzajnika określonego w niemieckimPrzykładowe zdaniaJak odmieniać przez przypadki rodzajnik nieokreślonyOdmiana rodzajnika nieokreślonego w niemieckimPrzykładowe zdaniaOdmiana kein przy przypadkiPrzykładowe zdaniaDlaczego odmiana rodzajnków w niemieckim jest ważna?Podsumowanie odmiany rodzajnika przez przypadkiZobacz równieżI tak jak w polskim rzeczowniki odmieniają się przez przypadki. W języku niemieckim mamy cztery przypadki: Nominativ (Mianownik), Genitiv (Dopełniacz), Dativ (Celownik) i Akkusativ (Biernik).Nominativ (Mianownik) odpowiada na pytanie: kto? co?Genitiv (Dopełniacz) odpowiada na pytanie: czyj? czyje? czyja?Dativ (Celownik) odpowiada na pytanie: komu? czemu?Akkusativ (Biernik) odpowiada na pytanie: kogo? co?Przez przypadki odmieniają się jednak tylko rodzajniki rzeczownika, a sam rzeczownik pozostaje prawie zawsze taki sam. Inaczej mówiąc, jeśli zmienia się przypadek, to zmienia się rodzajnik przez jaki przypadek odmieniany jest dany rzeczownik, zależy głównie od stojącego przed nim czasownika lub przyimka. Bardzo często po niemieckich czasownikach będzie taki sam przypadek jak po czasownikach polskich, dzięki czemu możemy zadawać sobie po czasowniku poprostu pytania typu: kto?, co? lub kogo?, co? itd. Ale jednak są też wyjątki. Dokładnie po jakich czasownikach i przyimkach występuje dany przypadek poczytaj powyżej w poszczególnych odmieniać przez przypadki rodzajnik określonyWiem, że z początku odmiana rodzajników w języku niemieckim może wydawać się trudna, ale tak naprawdę wcale nie jest. Właściwie to musisz tylko nauczyć się tej tabelki poniżej, czyli odmiane rodzajnika określonego. Już tłumaczę dlaczego. Rodzajniki nieokreślone i przeczenie kein mają takie same końcówki jak rodzajniki określone, przez co łatwiej je zapamiętać. Ale wszystko po koleji, najpierw poniższa tabela 🙂Odmiana rodzajnika określonego w niemieckimRodzaj męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativder Manndie Fraudas Kinddie BücherGenitivdes Mannesder Fraudes Kindesder BücherDativdem Mannder Fraudem Kindden BüchernAkkusativden Manndie Fraudas Kinddie BücherZauważ, że Nominativ i Akkusativ odmieniają się prawie tak samo, z wyjątkiem rodzaju męskiego, gdzie der zamienia się na den. W Genitivie rodzajniki tak jakby przeplatają sie „des, der, des, der„. A rodzaj męski i nijaki są w Dativie i Genitive takie same, mianowicie des i dem. I oczywiście rodzaj żeński i liczba mnoga są również prawie takie same, z wyjątkiem Dativ, gdzie liczba mnoga zmienia się na den a rodzaj żeński na również, że przy Genitiv dodajemy do rzeczownika końcówke „-s” lub „-es”. Końcówkę „-es” bedą miały rzeczowniki jednosylabowe jak der Mann (mężczyzna) lub rzeczowniki kończące się na literę -z, -tz lub -ss/ß, jak na przykład das Streichholz (zapałka).W Dativie dodajemy natomiast w liczbie mnogiej zawsze końcówkę „-n”. Ale uwaga, jeśli rzeczownik w liczbie mnogiej kończy się na „-n” lub „-s”, to wtedy nie otrzymuję on dodatkowej zdaniaDas ist der Bus – To jest (kto?co?) autobusIch sehe den Bus. Der Bus kommt jetzt – Widzę (kogo?co?) autobus. (kto?co?) Autobus jedzie terazIch fahre mit dem Bus – Jadę autobusem (przyimek mit łączy się zawsze z Dativ)Das Haus ist sehr schön – (kto?co?) Ten dom jest bardzo ładnyAnna kauft die Tasche – Anna kupuję (kogo?co?) torebkęDie Tasche der Frau ist groß – Torebka (czyja?) tej kobiety jest dużaJak odmieniać przez przypadki rodzajnik nieokreślonyJak wspomniałam powyżej, rodzaniki nieokreślone mają takie same końcówki jak określone, przez co łatwiej jest je zapamiętać, jeśli umiesz już pierwszą tabelę. Łatwiej jest również, ponieważ w rodzajnikach nieokreślonych nie ma liczby mnogiej 🙂Odmiana rodzajnika nieokreślonego w niemieckimRodzaj męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativein Manneine Frauein Kind– BücherGenitiveines Manneseiner Fraueines Kindes– BücherDativeinem Manneiner Fraueinem Kind– BüchernAkkusativeinen Manneine Frauein Kind– BücherPrzykładowe zdaniaDas ist ein Hund – To jest (kto?co?) piesIch kaufe einen Hund – Kupuję (kogo?co?) psaDas ist eine Frau – To jest (kto?co?) kobietaSie sieht eine Frau – Ona widzi (kogo?co?) kobietęEr geht mit einer Frau – On idzie z kobietą (mit łączy się zawsze z Dativ)Sie ist die Tochter eines Lehrers – Ona jest córką (czyją?) jakiegoś nauczycielaDie Frau hat einen Sohn – (kto?co?) Ta kobieta ma (kogo?co?) synaOdmiana kein przy przypadkiPrzeczenie kein działa w tym wypadku jak rodzajnik i odmienia się podobnie jak rodzajniki nieokreślone w liczbie pojedyńczej i określone w liczbie mnogiej. O tym jak i kiedy używa się kein przeczytaj w lekcji o przeczeniach w języku męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativkein Mannkeine Fraukein Kindkeine BücherGenitivkeines Manneskeiner Fraukeines Kindeskeiner BücherDativkeinem Mannkeiner Fraukeinem Kindkeinen BüchernAkkusativkeinen Mannkeine Fraukein Kindkeine BücherPrzykładowe zdaniaIch habe keine Tasche – nie mam (kogo?co?) torebkiSie hat kein Geld – Ona nie ma (kogo?co?) pieniędzyWir kaufen keinen Hund – My nie kupujemy (kogo?co?) psaJulia liest kein Buch – Julia nie czyta (kogo?co?) książkęDlaczego odmiana rodzajnków w niemieckim jest ważna?Rodzajniki pomagają nam nie tylko określić rodzaj rzeczownika, ale również w jakim przypadku ten rzeczownik jest odmieniony. Inaczej pisząc, dzięki rodzajnikom możęmy odmieniać rzeczowniki przez przypadki, co jest bardzo ważne by budować poprawnie sobie, żę układamy zdania bez odmiany rzeczowników przez przypadki. Brzmiały by one mniej więcej tak:Ich habe Hund und Katze – Mam pies i kotIch kaufe Buch – Kupuję książkaTo brzmi trochę śmiesznie 🙂Z tego powodu właśnie rodzajniki są tak ważne w języku niemieckim. Jeśli mówimy bez rodzajników, to porozumiewamy się trochę tak jak „kali jeść, kali pić”. Nie wszystkim to przeszkadza, ponieważ niektórym zależ by się dogadać, a nie koniecznie mówić poprawnie. I to też jest w porządku. Jednak jeśli chcesz się porozumiewać w języku niemieckim poprawnie, to nie ominie Cię temat rodzajników. Im szybciej przestaniesz się ich bać, tym lepiej dla Ciebie. W końcu odmiana rodzajnika w niemieckim nie jest aż tak straszna 🙂 Poprawne zdania to:Ich kaufe ein Buch – Kupuje (kogo?co?) książkęIch habe einen Hund und eine Katze – mam (kogo?co?) psa i kotaPodsumowanie odmiany rodzajnika przez przypadkiW języku niemieckim występują cztery przypadki: Nominativ (kto?co?), Genitiv (czyj?), Dativ (komu?czemu?) i Akkusativ (kogo?co?)Przez przypadki odmieniają się tylko rodzajniki rzeczownika, a sam rzeczownik pozostaje prawie zawsze taki rodzajników określonych i nieokreślonych są bardzo podobne. Odmienione rodzajniki nieokreślone mają takie same końcówki co rodzajniki kein działa jak rodzajnik i odmienia się podobnie jak rodzajniki nieokreślone w liczbie pojedyńczej i określone w liczbie mnogiejTeraz poćwicz trochę ten materiał i najlepiej ułóż kilka zdań, by sprawdzić czy dobrze zrozumiałeś/-aś temat. Jeśli masz jakieś pytania, to chętnie odpowiem 🙂

W tej lekcji nauczysz się odmiany w bierniku niemieckim (Akkusativ) oraz jego użycia. Na końcu lekcji znajdziesz interaktywne ćwiczenia. Chcesz poznać więcej tematów z gramatyki niemieckiej? Ta lekcja jest częścią kursu: Gramatyka B1/B2 . Spis treści1 Co to jest biernik niemiecki (Akkusativ)? Akkusativ pytania – na jakie pytanie odpowiada biernik niemiecki?2 Akkusativ odmiana – rodzajniki, przymiotniki i rzeczowniki w bierniku niemieckim3 Akkusativ odmiana – zaimki osobowe i dzierżawcze w bierniku niemieckim4 Kiedy stosuje się biernik niemiecki? Dopełnienie bliższe w Akkusativ po Akkusativ po przyimkach5 Jakie jeszcze przypadki są w języku niemieckim?6 Biernik niemiecki – podsumowanie7 Poćwicz biernik niemiecki!8 Wasze najczęściej zadawane pytania o Akkusativ Co to jest biernik niemiecki (Akkusativ)? Biernik niemiecki, czyli Akkusativ to czwarty z czterech przypadków w niemieckim. Akkusativ to jeden z czterech przypadków niemieckich. Akkusativ jest po to w zdaniu, żeby nie mówić „Kali jeść, Kali pić”. Zobacz, po polsku nie powiesz „Mam pies”, tylko powiesz „Mam psa”. „Pies” zamienił się na „psa”, bo zmienił się przypadek. Podobnie jest w niemieckim : „Mam pies” = „Ich habe ein Hund.” (ani w wersji polskiej, ani niemieckiej nie został uwzględniony przypadek) „Mam psa” = „Ich habe einen Hund.” (mam kogo? co – „psa” – „pies” zamienił się na „psa”, „ein Hund” na „einen Hund”. „Einen Hund” to „ein Hund” w bierniku, czyli Akkusativ) Jeśli zatem rodzajnik, przymiotnik, rzeczownik lub zaimek “jest w Akkusativie”, to oznacza, że zmienia się jego forma/ dostaje określoną końcówkę. uwagaW języku polskim podczas odmiany przez przypadki zmienia się sam rzeczownik (pies, psie, psu, psa). W języku niemieckim zmienia się rodzajnik, a sam rzeczownik przeważnie zostaje bez zmian (der Hund, des Hundes, dem Hund, den Hund) Akkusativ pytania – na jakie pytanie odpowiada biernik niemiecki? Biernik niemiecki, czyli Akkusativ odpowiada na pytanie: kogo? co? „Ich sehe den Hund” (kogo? co? widzę – „den Hund”) Akkusativ odmiana – rodzajniki, przymiotniki i rzeczowniki w bierniku niemieckim W poniższej tabelce widzisz jak odmienia się rodzajnik określony, rodzajnik nieokreślony, rzeczownik oraz przymiotnik w Akkusativie dla liczby pojedynczej i mnogiej, dla rodzaju męskiego, żeńskiego oraz nijakiego. Jest to inaczej odmiana czy deklinacja: Zauważ, że.. ..Rodzajnik „die” oraz „das” wyglądają tak samo jak w Nominativie. ..A „der”: Zapamiętaj to sobie tak: 2 Akkusativie to jedynie faceci, czyli „der” robi problemy 😉 i tak z „der” robi się w Akkusativ „den”, z „ein” – ” einen”, a z „kein” – „keinen”. Mam nadzieję, że dzięki grafice zapamiętasz raz na zawsze końcówkę Akkusativu. Jeśli podoba Ci się kreatywna nauka przez skojarzenia – zajrzyj do mojej książki ” Gramatyka niemiecka prosto wyjaśniona”, z której to jest właśnie ta konkretna grafika 🙂 ..Przeczenie „kein” i zaimek dzierżawczy ma takie same końcówki w Akkusativ jak rodzajnik nieokreślony: Więc się nagle okazuje, że wcale nie jest to „kolejna” tabelka :). A teraz kilka zdań z użyciem rodzajników i przymiotników w Akkusativie: „Ich habe einen tollen Freund.” „Du hast den Sinn verloren.” „Sie hat keinen Job.” „Er hat einen langweiligen Job.” „Ich backe einen Kuchen.” „Ich sehe einen Hund.” „Ich will keinen Kaffee.” Akkusativ odmiana – zaimki osobowe i dzierżawcze w bierniku niemieckim Zaimki osobowe i dzierżawcze też trzeba „zmienić”, jeżeli są w Akkusativie. Mówiąc inaczej, też podlegają deklinacji. Tak wygląda deklinacja zaimków osobowych i dzierżawczych w bierniku: A teraz kilka przykładów na zaimki osobowe i dzierżawcze w Akkusativie: „Ich liebe dich.” „Lass meinen Hund in Ruhe!” „Hast du meinen Regenschirm gesehen?” „Ich besuche meine Eltern jeden Monat.” „Ich suche dich.„ „Ich hasse ihn.” „Magst du sie?” „Ich finde meine Sachen nicht!” „Ich liebe dich.” – „dich” to zaimek osobowy „du” w Akkusativie Kiedy stosuje się biernik niemiecki? Biernik niemiecki (Akkusativ) używa się go po określonych przyimkach , czasownikach oraz dla dopełnienia bliższego w zdaniu: Dopełnienie bliższe w Akkusativie W zdaniach z WIĘCEJ jak jednym dopełnieniem, dopełnienie bliższe jest zawsze w Akkusativie – chyba, że przyimek/ czasownik wymusza zastosowanie Dativu czy Genitivu. Spójrz na poniższy przykład: „Ich gebe dem Kind den Ball.” „Ich” to podmiot = Nominativ „dem Kind” to dopełnienie dalsze = Dativ „den Ball” to dopełnienie bliższe = Akkusativ radaDopełnienie dalsze i bliższe – brzmi jak czarna magia? Zapamiętaj w ten sposób – w zdaniu z dwoma dopełnieniami, osoba będzie zawsze w Dativie , a rzecz w Akkusativie: „Ich gebe dir (Dat.) mein Herz (Akk.)! Jeżeli w zdaniu jest tylko jedno dopełnienie – wtedy jest ono zawsze w Akkusativie – chyba, że czasownik/przyimek wymusza zastosowanie Genitiv lub Dativ. Zobacz, na przykładzie: „Ich such dich.” „Ich suche nach dir.” W pierwszym zdaniu „dich” jest w Akkusativie, ponieważ jest to jedyne dopełnienie w zdaniu. W drugim zdaniu również jest jednym dopełnieniem w zdaniu, ale po przyimku „nach” jest zawsze Dativ, stąd „dir”. Akkusativ po czasownikach Dobra wiadomość – po prawie wszystkich czasownikach stosuje się Akkusativ. Na przykład po tych czasownikach używa się Akkusativ: bestellen, bezahlen, buchen, kaufen, verkaufen, verstehen, fragen, vergessen, lesen, trinken, rauchen, haben, besitzen, schreiben, zählen, lernen, essen, tragen, verstecken, suchen, finden, besuchen, treffen, kennen, hören, sehen Na przykład: „Ich sehe dich nicht.” „Ich habe einen Ball.” „Schreibst du einen Brief?” „Ich habe sie gestern getroffen” Przejdź tutaj do kompletnej lekcji o czasownikach z Akkusativem. Akkusativ po przyimkach Są pewne przyimki, które wymuszają użycie biernika. I wtedy zapomnij wszystkie inne zasady – przyimek ma decydujący głos decyduje. Po tych przyimkach jest zawsze Akkusativ: W nauce języka nie obędzie się bez zapamiętywania pewnych informacji – ale ten proces można sobie ułatwić. Jak zapamiętać sobie przyimki, po których zawsze jest Akkusativ? Wyobraź sobie psa (DOG), który szczeka (BUF! BUF!) – DOGBUF – to pierwsze litery przyimków z Akkusativem: Jak zapamiętać sobie przyimki, po których zawsze jest Akkusativ? Wyobraź sobie psa (DOG), który szczeka (BUF! BUF!) – DOGBUF – to pierwsze litery przyimków z Akkusativem. Grafika i pomysł są tradycyjnie z mojej książki „Gramatyka niemiecka prosto wyjaśniona”, którą znajdziesz tutaj. Są jeszcze przyimki (bez obaw – nie jest ich dużo!), które łączą się z Akkusativem lub Dativem. Listę takich przyimków znajdziesz tutaj. Jakie jeszcze przypadki są w języku niemieckim? W języku niemiecki są tylko cztery przypadki: Nominativ (mianownik) Genitiv (dopełniacz) Dativ (celownik) Akkusativ (biernik) Biernik niemiecki – podsumowanie Biernik niemiecki (Akkusativ) to jeden z czterech przypadków w języku niemieckim Akkusativ używa się po określonych czasownikach, przyimkach oraz dla podmiotu bliższego Akkusativ odpowiada na pytanie: kogo? co? Poćwicz biernik niemiecki! Gotowy na sprawdzenie teorii w praktyce? Tutaj znajdziesz kilka interaktywnych ćwiczeń na Akkusativ! Wasze najczęściej zadawane pytania o Akkusativ Co to jest Akkusativ w niemieckim? Akkusativ to po polsku biernik. Jest to jeden z czterech przypadków w niemieckim, który odpowiada na pytania „kogo? co?”. Chcąc odmienić w niemieckim jakiś rzeczownik, musisz odmienić jego rodzajnik i ewentualnie dodać końcówkę do samego rzeczownika. Jak odmieniają się rzeczowniki w Akkusativie? Odmiana rzeczownika z rodzajnikiem określonym w bierniku wygląda tak: den netten Mann (r. męski), die nette Mutter (r. żenski), das nette Kind (r. nijaki), die netten Eltern (l. mn.). Zmienia się tu rodzajnik i końcówka przymiotnika, a sam rzeczownik brzmi tak, jak w mianowniku. Poza jednym wyjątkiem w rodzaju nijakim, dodasz w odmianie rzeczownika z rodzajnikiem nieokreślonym takie same końcówki jak wyżej: einen netten Mann, eine nette Mutter, ein nettes Kind, deine netten Eltern. Kiedy użyć przypadku Akkusativ? Użyj Akkusativu tam, gdzie masz kilka dopełnień w zdaniu i mówisz o rzeczy (kogo? co?), np. Ich gebe meinem Mann das Geld; tam, gdzie masz jedno dopełnienie w zdaniu (jeśli przyimek nie wymaga innego przypadku), np. Ich suche meinen Hund; po prawie wszystkich czasownikach, np.: bestellen, bezahlen, kaufen, verkaufen, verstehen, fragen, vergessen, lesen, trinken, haben, schreiben, zählen, lernen, essen, tragen, suchen, finden, besuchen, treffen, kennen, hören, sehen, np. Ich schreibe einen Artikel; po przyimkach: durch, für, gegen, ohne, um, entlang, np. Ich gehe ohne meinen Hund. (5 votes, average: 4,20 out of 5)Loading...

Odmiana przez przypadki - Przypadki - Przypadki - przypadki - Odmiana przymiotnika - Pływać (odmiana) - Mieszkać (odmiana) - Być (odmiana) - Mieć (odmiana)

Pies - Mianownik, Psa - Dopełniacz , Psu - Celownik, Psa. - Biernik, z Psem - Narzednik, o Psie - Miejscownik, Psie - Wołacz , Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.

za bioderka, kręć w prawo, w lewo. 5. Każdy ma prawo do wiedzy na. 6. tak, że zastrzegają sobie prawo do przesunięcia terminu. 7. w rzeźni, skręć w prawo na czerwonym. 8. z domu, skręcił w prawo. Mianownik kto?co? (Pies), Dopełniacz kogo? czego?(niema), Celownik komu? czemu?(się przyglądam, Biernik kogo? co?(widzę), Narzędnik z kim?z czym?(idę), Miejscownik o kim?o czym?(mówię), Wołacz o! (zabawka). Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Przykłady zastosowania wyrazu: wychowawczynię. 1. Czerwonkę i młodą wychowawczynię, na twarzy Daniela. 2. polonistę Zygmunta Ajsza i wychowawczynię. klasy - matematyczkę Maję. 3. odpowiadać, wpatrując się w wychowawczynię spojrzeniem doskonale bezmyślnym. 4. Home NaukiInne Nauki zapytał(a) o 20:43 Odmiana przez przypadki rzeczownika pies w i ; ]] . co? D. kogo czego ? C. komu czemu ? B. kogo co ? N. z kim z czym ? Msc . o kim o czym ? W. O hej ! i jeszcze jakbyście mogli odzielic temat od końcówki . i oboczności ; ] czyli np. jak zamienia się w wyrazie d:dz ; ] wiem jak odmienia się psa. ale nie wiem jakie oboczności są w Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2009-09-14 20:44:26 Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 21:03 ale chodzi mi tylko o OBOCZNOŚCI! taniusia odpowiedział(a) o 16:00 tematy oboczne:----------------------oboczności tematu:------------------------w słowie pies nie ma oboczności tematu i tematów obocznychProszę o najlepszą odpowiedź Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

1. 2. oni włamali się do mego domu,. 3. zaatakował szatan, przyszedł do mego pokoju, krzyczałam i. 4. przytulam twoje zdjęcie do mego serca. 5. Smutek wypływający z mego serca.

Rzeczownik to odmienna i samodzielna część mowy. Odpowiada na pytania: kto? co? W zdaniu występuje zwykle w roli podmiotu. Rzeczowniki nazywają rzeczy, ludzi, zwierzęta, zjawiska, pojęcia, obiekty. Występują w formach liczby pojedynczej i mnogiej (np. kobieta/kobiety, stół/stoły, dziecko/dzieci, zegar/zegary, jajko/jajka). Mają określony rodzaj gramatyczny. Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki i liczby – to tzw. deklinacja. Każdy z rzeczowników należy do danej grupy deklinacyjnej. Grupy deklinacyjne to wzorce odmiany przez przypadki i liczby. Wyróżnia się siedemnaście takich grup. Ustalenie, do której grupy deklinacyjnej należy dany wyraz, pozwala na ustalenie, jak odmieniać go poprawnie. Rzeczownik - rodzaj gramatyczny Wyróżnia się następujące rodzaje gramatyczne rzeczowników: rodzaj męski To rzeczowniki zakończone na spółgłoskę (np. pies, człowiek, dom) oraz niektóre zakończone na -a lub -o (np. poeta, wujcio). W obrębie rodzaju męskiego wyróżnia się: - rodzaj męskoosobowy - rodzaj męskożywotny - rodzaj męskonieżywotny rodzaj żeński To głównie rzeczowniki zakończone na -a i -i (np. dama, bogini) oraz niektóre zakończone na spółgłoskę (np. miłość). rodzaj nijaki To rzeczowniki zakończone na -o, -e oraz -ę (np. okno, pisklę, pole). Poprawne ustalenie rodzaju gramatycznego, czyli podstawowej formy wyrazu, jest warunkiem poprawnej odmiany przez przypadki. Odmiana rzeczownika przez przypadki Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki. Formy kolejnych przypadków nazywają związki i stosunki, które zachodzą w zdaniu. Mianownik – kto? co? Dopełniacz – kogo? czego? Celownik – komu? czemu? Biernik – kogo? co? Narzędnik – kim? czym? Miejscownik - o kim? o czym? Wołacz Przykładowa odmiana rzeczownika Liczba pojedyncza M. wąż/kobieta/jajko D. węża/kobiety/jajka C. wężowi/kobiecie/jajku B. węża/kobietę/jajko N. wężem/kobietą/jajkiem Ms. wężu/kobiecie/jajku W. wężu/kobieto/jajko Liczba mnoga D. węży (wężów)/kobiet/ jajek C. wężom/kobietom/jajkom B. węże/kobiety/jajka N. wężami/kobietami/jajkami Ms. wężach/kobietach/jajkach W. węże/kobiety/jajka ^{Zrób własne ćwiczenie! Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Odmiana Rzeczownika Przez Przypadki Polski Klasa 5 - Dopasuj czasowniki i odmień przez czasy - Odmiana przez} pies (język polski)[edytuj] wymowa: ​?/i, IPA: [pʲjɛs], AS: [pʹi ̯es], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j ​?/i znaczenia: rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy ( zool. Canis familiaris[1], zwierzę domowe; zob. też pies w Wikipedii ( samiec gatunku ( ( środ. łow. samiec lisa lub borsuka[2] rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy ( slang. obraź. policjant[3], żandarm lub milicjant ( daw. gw. więz. ajent policyjny[4] ( pejor. ktoś podły, oszukańczy (epitet wobec mężczyzny) odmiana: ( ( przykłady: ( Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. ( Cyrk Arena nie ukrywa: będą wielbłądy, konie, lamy, alpaki, słoń, osioł, psy[5]. ( Czy to jest pies czy suka? ( Psy stoją na patrolu. składnia: kolokacje: ( pies aportujący • pies asystujący • pies domowy • pies do towarzystwa • pies dowodny • pies gończy • pies łańcuchowy • pies myśliwski • pies obronny • pies opiekun • pies ozdobny • pies pasterski • pies podwórzowy • pies pokojowy • pies policyjny • pies pomocnik • pies pracujący • pies przewodnik • pies rasowy • pies ratownik • pies stróżujący • pies terapeutyczny • pies towarzyszący • pies wodny • pies wyścigowy • pies zaganiający • pies zaprzęgowy • wściekły pies • mieć psa • wyprowadzać psa na spacer • pies gryzie / warczy / szczeka / łasi się / merda ogonem synonimy: ( gw. warsz. skowyr; reg. pozn. kejter; reg. pozn. luńt; reg. białost. sobaka; fraz. czworonożny przyjaciel, stróż domu / domowego ogniska ( pała; neutr. policjant; pot. glina, gliniarz, kulson; żart. smerf ( hind[4], skieł[4] ( szubrawiec, łgarz antonimy: ( kot ( suka hiperonimy: ( zwierzę ( samiec hiponimy: ( kundel • daw. pejor. kundys • rasowiec • brytan • wilczur • sł. kres. podworotnik • kynol. francuski pies dowodny • francuski pies wodny • pies kanaryjski • pies z Majorki • pirenejski pies górski • portugalski pies stróżujący • pies górski z Appenzell • berneński pies pasterski • duży szwajcarski pies pasterski • australijski pies pasterski • afrykański pies na lwy • gładkowłosy pies aportujący • fryzyjski pies wodny • hiszpański pies wodny • portugalski pies wodny • portugalski pies dowodny • romański pies wodny • pies faraona • nagi pies meksykański • nagi pies peruwiański • przen. cerber ( zomol ( arcypies holonimy: ( psiarnia meronimy: wyrazy pokrewne: rzecz. psowate nmos, psiarnia ż, psiarczyk mos, psiarz mos, psica ż, psina ż, psiara ż, psiak mzw, arcypies m, psioczenie n, napsioczenie n zdrobn. piesek mzw, psiaczek mzw, psiątko n, psinka ż, pieseczek mzw, piesunio mzw, pieseł m zgrub. psisko n czas. psioczyć ndk., napsioczyć dk. przym. psi, psowaty, pieski, arcypsi przysł. psio, piesko związki frazeologiczne: być wyszczekanym jak pies • całować psa w nos • czuć się jak zbity pies • dobra psu i mucha • drzeć się jak pies z kotem / gryźć się jak pies z kotem / lubić się jak pies z kotem / zgodzić się jak pies z kotem / żreć się jak pies z kotem / żyć jak pies z kotem[6] • francuski piesek • gadu-gadu, a psy w krupach • jak pies w studni • jak psu z gardła wyjęty / wyciągnięty • lubić jak psy dziada w ciasnej ulicy • łgać jak pies • na psa urok • należy się jak psu buda / należy się jak psu zupa • ni pies, ni bies / ni pies, ni wydra / ni to pies, ni to bies • nie dla psa kiełbasa • odszczekać jak pies / wyszczekać jak pies • pies jebał • pies na baby • pies ogrodnika • pies łańcuchowy Darwina • pies Pawłowa • piesek salonowy • pies tańcował • pies ci mordę lizał • pogoda pod psem • psu na budę • psu oczy sprzedać • psy wojny • schodzić na psy / zejść na psy • srał to pies • tu leży pies pogrzebany • ubić jak psa • w marcu koty, w kwietniu psy, a dopiero w maju my • wierny jak pies • wieszać psy • wyć jak pies do księżyca • wyglądać jak zbity pies • zabierać się jak pies do jeża • zdechł pies zobacz też: przysłowia o psie etymologia: prasł. *pьsъ[7] ( źródłosłów dla pol. Psary[8] uwagi: zob. też pies w Wikicytatach ( gw. M. i W. lp „psi” ( zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki ( zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów ( samica psa: suka ( zwykle jest używana deprecjacyjna forma męskozwierzęca tłumaczenia: abazyński: ( ла abchaski: ( ала abenaki: ( adia, alemos aceh: ( asèë afar: ( kuta afrykanerski: ( hond ajmara: ( anu ajnoski: ( レエㇷ゚ (reep), セタ (seta) aklanon: ( ayam albański: ( qen aleucki: ( saglaq, saagla-x̂ algonkiński: ( animosh amharski: ( ውሻ (wəša), ከልብ (kälb) angielski: ( dog arabski: ( كلب m (kalb) arapaho: ( he3 asturyjski: ( perru awarski: ( гьой bambara: ( wulu baskijski: ( txakur; ( txakur ar; ( txakur bengalski: ( কুকুর (kukura), সারমেয় (sāramēẏa) białoruski: ( сабака (sabaka) bośniacki: ( pas m bretoński: ( ki bułgarski: ( куче n (kucze) buruszaski: ( huk cachurski: ( хва cebuano: ( ero chiński standardowy: ( 狗, 犬 (quǎn); ( 公狗 (gōnggǒu) chorwacki: ( pas m czamorro: ( ga'lagu czeczeński: ( жӀаьлин czejeński: ( oeškëso czeski: ( pes m dolnołużycki: ( pjas m duński: ( hund w; ( strissersvin n esperanto: ( hundo estoński: ( koer fenicki: ( 𐤊𐤋𐤁 (klb, kalb) fiński: ( koira francuski: ( chien m friulski: ( čhan m fryzyjski: ( hûn górnołużycki: ( pos, psyk grenlandzki: ( qimmeq gruziński: ( ძაღლი (dzaghli) gudźarati: ( કૂતરું n (kūtaruṁ), કૂતરો m (kūtarō) haitański: ( chen hausa: ( kare hawajski: ( ʻīlio hebrajski: ( כלב m (kelew) hindi: ( कुत्ता m (kuttā) hiszpański: ( perro m, choco m (zach. Argentyna) holenderski: ( hond ido: ( hundo inari: ( peenuv indonezyjski: ( anjing inguski: ( жӏали interlingua: ( can irlandzki: ( madra islandzki: ( hundur m japoński: ( 犬(いぬ) (inu) jawajski: ( asu jidysz: ( הונט m (hunt) joruba: ( aja kabylski: ( aqjun, aydi karelski: ( koira kaszubski: ( tósz m, pies m kataloński: ( gos m keczua: ( allqu, alqo, boliw. alqu; ( china alqo koreański: ( 개 (kae) kornijski: ( ky litewski: ( šuo m łaciński: ( canis m łotewski: ( suns m macedoński: ( куче n, пес m malajski: ( anjing, asu maltański: ( kelb m manx: ( moddey niemiecki: ( Hund m norweski (bokmål): ( hund m nowogrecki: ( σκύλος m, σκυλί n orija: ( କୁକୁର (kukura) ormiański: ( շուն (shun) pali: ( suṇa, suna, sunakha perski: ( سگ (sag) polski język migowy: portugalski: ( cão m; ( cão m północnofryzyjski: ( hün n pruski: ( sunnis m romski: ( rikono m rosyjski: ( собака ż (sobaka), пёс m; ( мент m ruanda: ( imbwa rumuński: ( cîine, câine samoański: ( maile sanskryt: ( कुक्कुर (kukkura), श्वन् (śvan), मण्डल (maṇḍala), मण्डलक (maṇḍalaka), शुनक (śunaka) sardyński: ( cane serbski: ( пас m slovio: ( sobak (собак) słowacki: ( pes słoweński: ( pes m; ( pes m somalijski: ( eey suahili: ( mbwa sycylijski: ( cani m szwedzki: ( hund w, vovve w, jycke w tabasarański: ( хуй tahitański: ( ʻūrī tajski: ( สุนัข ( tatarski: ( et tetum: ( asu tok pisin: ( dok turecki: ( köpek tuvalu: ( kulii / kulī tybetański: ( ཁྱི (khyi) udmurcki: ( пуны ukraiński: ( собака m, пес m umbundu: ( ombwa urdu: ( کتا (kuttā) uzbecki: ( it, kuchuk walijski: ( ci wepski: ( koir węgierski: ( kutya wietnamski: ( chó wilamowski: ( hund włoski: ( cane m; ( cane m zulu: ( inja źródła: ↑ Hasło „Canis familiaris” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. ↑ Hasło „pies” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 28, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 324. ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 231. ↑ 4,0 4,1 4,2 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297. ↑ Tychy i Mysłowice: NIE dla cyrków ze zwierzętami na nic, cyrki przyjeżdżają. ↑ Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 84. ↑ Janusz Strutyński, Elementy gramatyki historycznej języka polskiego, wyd. dziewiąte, Wydawnictwo Tomasz Strutyński, Kraków 2002, s. 33. ↑ Hasło „Psary” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 201. pies (język angielski)[edytuj] wymowa: IPA: /paɪz/ ​?/i znaczenia: rzeczownik, forma fleksyjna ( lm od: pie odmiana: przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: rzecz. pie związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: źródła: pies (język hiszpański)[edytuj] wymowa: IPA: [pjes] ​?/i znaczenia: rzeczownik, forma fleksyjna ( lm od: pie odmiana: przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: źródła: pies (język kaszubski)[edytuj] wymowa: znaczenia: rzeczownik, rodzaj męski ( zool. pies odmiana: przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: źródła:

Przez przypadki odmieniamy rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, niektóre liczebniki i zaimki. Nie odmienia się natomiast np. czasowników. Przypadki odpowiadają na konkretne pytania. Omówmy kolejno wszystkie 7 przypadków języka polskiego. 1.

Przykłady zastosowania wyrazu: siedmiorga. 1. założyć, że każdy z siedmiorga rodzeństwa może być. 2. jej skutki. Czworo z siedmiorga dzieci Jonathana popełniło. 3. dobrym ojcem dla swoich siedmiorga dzieci. 4.

7. profesji rzeźniczej, jest stara dama z kilkunastoletnim wnukiem. 8. młoda dama w aksamitnej sukni, 9. się widzi, że ta dama nie jest Tillytuckowi. 10. a to zapewne młoda dama, o której wspominałeś -. 11.

Przykłady zastosowania wyrazu: rzecząpospolitą. 1. gdy zarządzałem rzecząpospolitą, kształtując swój umysł. 2. co nadmieniłeś o rządzeniu rzecząpospolitą. i o niebezpieczeństwie, 3. niu rzecząpospolitą, gdy oczy są. 4. stać się z naszą rzecząpospolitą, której nie urąga.

15. Moje ręce są przyklejone do. 16. pomimo tego w jednej ręce. trzymał papierosa, a. 17. Arthur rozłożył ręce i skinął głową, 18. trzymam w jednej ręce. i teraz są. 19.

Odmiana rzeczownika przez przypadki – oboczności tematu Niekiedy rzeczownik (najczęściej w mianowniku) nie ma końcówki, a jedynie temat. Wówczas brak końcówki oznacza się symbolem: ø.

Deklinacja rzeczownika Koło fortuny. autor: Ewelinaw1981. Klasa 5 Klasa 6 Polski. deklinacja rzeczownika Połącz w pary. autor: Amdobrowolsk. deklinacja rzeczownika - w zdaniach Znajdź parę. autor: Amdobrowolsk. Deklinacja rzeczownika "kolega" Połącz w pary. autor: Struzikgrazyna.

• ጪуцዶ иጶиኑ
• Аχኟփедαбу аχኢχοֆиጵа
• Ռихոψу коχиտаኤθсο ዓынаኟαф

tFmh.